Medytacja usprawnia działanie mózgu.
Marzec 04, 2013 99890 odsłon 105 poleceń POLECAM!
Wczesne dowody badaczy z UCLA (Uniwersytet Kalifornijski, kampus Los Angeles ) wskazują, że prowadzenie medytacji przez lata, zagęszcza mózg (w pozytywny sposób) i wzmacnia połączenia między komórkami mózgu. Teraz dodatkowo raport naukowców z UCLA sugeruje jeszcze jedną korzyść.
Badacze odkryli, że osoby długoterminowo medytujące mają większe ilości gyryfikacji ( zakres "fałdowania" kory, który może pozwolić mózgowi przetwarzać informacje szybciej) niż osoby, które nie medytowały. Co więcej, stwierdzono bezpośrednią korelację pomiędzy wielkością gyryfikacji a liczbą lat medytacji, prawdopodobnie dostarczając w ten sposób dalszych dowodów potwierdzających neuroplastyczność mózgu oraz zdolność do przystosowania się do zmian środowiskowych.
Kora mózgowa jest zewnętrzną warstwą tkanki nerwowej. Odgrywa kluczową rolę dla pamięci, uwagi, myślenia i świadomości. Gyryfikacja lub pofałdowanie kory jest procesem, w którym powierzchnia mózgu ulega zmianom tworząc wąskie bruzdy i fałdy zwane sulcus i gyrus. Ich powstawanie może promować i zwiększać przetwarzanie neuronowe. Przypuszczalnie im więcej fałd się pojawia, tym lepiej mózg przetwarza informacje, podejmując decyzje, tworząc wspomnienia i tak dalej.
Badania:
Spośród 49 zrekrutowanych osób, naukowcy przeanalizowali skany MRI 23 medytujących i porównali je do 16 kontrolnych osób dobranych pod względem wieku, płci i prawo lub leworęczności. (Dziesięciu uczestników odpadło.) Skany do kontroli uzyskano z istniejącej bazy danych MRI. Medytujące osoby praktykowały swoje rzemiosło średnio przez 20 lat przy użyciu różnych rodzajów medytacji - Samatha, Vipassana, Zen i wiele innych. Naukowcy zastosowali ugruntowane i zautomatyzowane podejście „ogólnomózgowe” do mierzenia gyryfikacji kory w tysiącach punktów na powierzchni mózgu.
Odkryto wyraźne różnice (podwyższony poziom gyryfikacji u osób praktykujących medytację) wszerz szerokiej próbki kory, łącznie z lewym zakrętem przedśrodkowym (gyrus precentralis), lewą i prawą przednią grzbietową częścią wyspy (insula), zakrętem wrzecionowatym i klinkiem (cuneus).
Wnioski:
Być może najbardziej interesująca, była dodatnia korelacja między liczbą lat medytacji i wielkością gyryfikacji w wyspie.
Uważa się, że wyspa jest centrum integracji autonomicznej, afektywnej i poznawczej. Osoby medytujące uważane są za mistrzów w introspekcji, emocjonalnej kontroli i samoregulacji. Sensowny jest więc wniosek: że im dłużej ktoś medytował, tym wyższy stopień pofałdowania wyspy.
Powrót do listy artykułów